REintegratie gedetineerde

Originele post: augustus 2012

GELEIDELIJKE TERUGKEER IN DE MAATSCHAPPIJ

Ik kreeg een telefoontje. Namelijk dat de ene pooier is geschorst uit detentie omdat zijn proces te lang duurt. De reden dat het te lang duurt is ziekte bij de rechtbank. Dus omdat rechters een griepje hebben loopt een in eerste aanleg veroordeelde mensenhandelaar al na iets meer dan de helft van zijn straf op straat.

Een week later kreeg ik een brief met de mededeling dat de andere pooier inmiddels recht heeft op regimair verlof. Wat inhoudt dat hij eens per 4 weken 52 uur verlof heeft. De exacte data kunnen ze me niet geven. Alleen een algemene melding dat verdachte recht heeft op verlof.

De verdachte... Want na 2 veroordelingen, zowel in 1e aanleg als in hoger beroep, mag ik mijn pooier nog steeds geen dader noemen en ben ik nog steeds geen officieel slachtoffer. Want zijn zaak ligt immers nog onder de cassatie-rechter.

Na jaren en maanden achtereen bezig te zijn geweest met justitie, lopen beide pooiers binnenkort weer op vrije voeten. Voor mij begint dan eigenlijk pas de echte stress. Want.. nu krijgen ze de kans om hun eventuele bedreigingen ten uitvoer te brengen. En ze hebben nogal wat tijd gehad om uit te dokteren hoe ze die zullen gaan aanpakken. Wat dus betekend dat ik meer op mijn hoede zal moeten zijn dan ooit te voren. Meer over mijn schouders moet kijken. Me moet voorbereiden op eventuele  acties. Ik heb zelfs al een eventueel onderduikadres geregeld.

Waarvoor heb ik eigenlijk die aangifte gedaan? Ik wilde rust. Daarom ben ik gevlucht in 2008. Daarom heb ik er alles aan gedaan om mijn vluchtplan zo op te stellen dat ik op een rustige manier van hem afkwam. Wat heb ik er nu achteraf aan gehad aan die hele aangifte... Ze lopen veroordeeld en wel binnenkort beiden weer op straat en ik mag mezelf nog niet eens officieel slachtoffer noemen. Zelfs terwijl de zaak inhoudelijk al bewezen is.

Het rechtssysteem is krom in Nederland. Veel te soft voor daders. Veel te onrechtvaardig voor slachtoffers. Slachtoffers worden hier gestraft als ze naar de politie gaan. Gestraft in de zin  van stress en bureaucratie met een uiteindelijke brief dat ze weer op vrije voeten komen. Geen enkele erkenning voor het feit dat je slachtoffer bent. Schadevergoeding wordt pas over gesproken als de cassatie-rechter zijn uitspraak heeft gedaan. Geen enkel gevoel van bescherming vanuit justitie als het gaat om mijn veiligheid. Geen enkele begeleiding what so ever..

De reden dat mijn pooier met verlof mag is zijn recht op rehabilitatie. Een geleidelijke terugkeer in de maatschappij zoals ze dat zo mooi noemen. Na 2,5 jaar rust in de bak mag ie nu ook nog eens in alle rust aan de maatschappij wennen..

En ik als slachtoffer.. Ik kreeg geen geleidelijke terugkeer in de maatschappij. Vanaf de dag van mijn vlucht tot vandaag vecht ik iedere dag om mijn kop boven water te houden. Heb de afgelopen 4 jaar 15.000 euro schulden afgelost die door hem en zijn broertje veroorzaakt zijn, zonder de juiste begeleiding. Heb een huis moeten regelen, zonder de juiste begeleiding. Voedt in mijn eentje, ver weg van familie en vrienden, in een wildvreemde stad mijn gehandicapte dochter op, zonder de juiste begeleiding.

Geleidelijke terugkeer in de maatschappij was voor mij niet weggelegd. Van 8 jaar slaaf naar zwerver zonder vaste woon of verblijfplaats naar de vrouw die ik nu ben en die alles heeft wat ze nodig heeft.. Dat heb ik in de afgelopen vier jaar moeten doen.. Oh en laten we dus niet vergeten dat het keihard knokken was om de “verdachten” achter tralies te houden. En dat na 8 jaar uitgebuit, mishandeld en psychisch kapot gemaakt te zijn.. Geleidelijke terugkeer zat er voor mij echt niet in..

En dat noemen ze dan rechtvaardigheid in dit land.

 

Vorige post / Volgende Post