In 2009 begon mijn opmerkelijke reis toen de politie mij benaderde om mijn verhaal te delen. Ze voerden een groot onderzoek uit naar mensenhandel en mijn naam was herhaaldelijk genoemd als slachtoffer. Aanvankelijk was ik terughoudend om te spreken, uit angst voor vergelding. Na een moeilijke periode in een opvanghuis had ik eindelijk een moment van rust gevonden met mijn jonge dochter, maar besloot in 2010 toch aangifte te doen. Dit moedige besluit kwam nadat een ander slachtoffer zijn verhaal durfde te delen. Mijn aangifte was niet alleen voor mijn eigen veiligheid, maar ook voor de toekomst van mijn dochter. Om anderen te waarschuwen en bewustzijn te creëren, schreef ik anoniem over mijn ervaringen. Hier vind je mijn dagboek terug.